...για την καθημερινότητα και την πόλη...

Τρέχω/ βιάζομαι/ να φτάσω σπίτι/ στη δουλειά/ στο στόχο μου/ να προλάβω/ να κόψω δρόμο/ να αποφύγω άλλους/ που τρέχουν/ βιάζονται/ να φτάσουν στο σπίτι/ στη δουλειά/ στο στόχο τους/ δεν κοιτάω γύρω μου/ δεν ξεφεύγω από την πειθαρχημένη μικρή ζωή μου/ σταματώ ίσως να κοιτάξω αγχωμένα μια βιτρίνα/ μαζί με άλλους περαστικούς καταναλωτές/ κάτω από το βλέμμα των φρουρών της τάξης/ της κρυμμένης κάμερας/ πασχίζω/ πασχίζουμε/ να κρύψουμε τη διαφορετικότητά μας/ μη την προσέξουν οι φρουροί της τάξης/ οι κρυμμένες κάμερες/ μη χάσω τον κόσμο μου/ το μικρό, ψεύτικο κόσμο μου/ μη θυμηθώ/ ότι δεν με συνδέει τίποτε/ μ΄αυτούς που διαλέγουν το ίδιο παντελόνι/ το ίδιο αυτοκίνητο/ την ίδια ταινία/ το ίδιο μπαρ/ να βγάλω μια και καλή από το μυαλό μου/ ότι την ταυτότητά μου δεν την αγόρασα από τη βιτρίνα που κοιτάω αγχωμένα/ μαζί με άλλους περαστικούς καταναλωτές/ την έφτιαξα/ πάντα θα τη φτιάχνουμε/ στους δρόμους της πόλης/ στις πλατείες/ στα πάρκα της παραλίας/ στους ανοιχτούς χώρους/ ανοιχτούς για όλους/ χωρίς αποκλεισμούς/ χωρίς τεχνητά κριτήρια/ χωρίς ελέγχους από τους φύλακες της ομοιομορφίας/ στους τόπους συνάντησης των επιθυμιών/ των αντιφάσεων/ των αλλαγμένων ρόλων/ της ετερόκλητης κουλτούρας/ στους δρόμους/ στις πλατείες/ που κλειδώνονται/ απολυμαίνονται/ νεκρώνονται/ δεν θέλω/ εκεί θέλω να ζήσω/ σε μια πόλη ανοιχτή/ ζωντανή/ να δω πράγματα που ποτέ δεν πρόσεξα/ να βγω από τη δουλειά μου/ το σπίτι μου/ το αυτοκίνητό μου/ την τηλεόρασή μου/ τη μικρή ζωή μου/ να βγω στο δρόμο/ εκεί που συμβαίνουν όλα/ να βγω στο δρόμο/ γιατί αλλιώς δεν γίνεται/