Ο Παραμυθούλης

Θέλει τρελά να χορέψει,
δυνατά να γελάσει
Γιατί άκουσε παλιά
πως γεννιέσαι μια φορά

Είναι φίλος της σιωπής
και του πόνου εραστής
Το μυαλό του σταματάει
το φεγγάρι σαν κοιτάει

Μυστικά που λες κρυμμένα
στην καρδιά του είναι θαμμένα
Και σαν έξυπνο παιδάκι
που διαβάζει Καρυωτάκη

Όλες οι ιδέες του παλεύουν
το πιστεύουν.. θα τον αρπάξουν
σκέψεις που συνέχεια τρέχουν
και γυρεύουν να τον κάψουν

Γιατί έμαθε καλά
πως γεννιέσαι μια φορά

Γιατί ήξερε καλά
πως πεθαίνεις μια φορά...

...Ποιο είναι αυτό το μεγάλο σφάλμα...
πες μου ποιο