Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το εθνικιστικό παραλήρημα των αρχών της δεκαετίας του '90 , παίζεται πάλι το παιχνίδι της κολοκυθιάς με το όνομα των γειτόνων, το παπαδαριό εφορμά ξανά με κηρύγματα μίσους και κόμματα και κομματίδια διαγωνίζονται επιδεικνύοντας τον "πατριωτισμό" τους
Θα ήταν όλα αυτά μια ιστορική φάρσα αν η υπόθεση δεν εξελισσόταν στα Βαλκάνια που ακόμη μετράνε τις πληγές τους από τους πολέμους και την ανέχεια, τα αδιέξοδα και την άγρια έφοδο του κεφαλαίου σε βάρος των λαών της περιοχής.
Η κυριαρχία στην Ελλάδα ακολουθεί διαφορετικές γραμμές πλεύσης απέναντι στο ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας , με την κυβέρνηση να ακροβατεί ανάμεσα στη σκληρή τακτική της χρήσης βέτο , προς ικανοποίηση των εθνικιστικών ενστίκτων των οπαδών της και στους ήπιους τόνους για να μη θιγεί το πολιτισμένο προφίλ της και κυρίως οι διαθέσεις των ισχυρών "συμμάχων" στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.
Το ΠΑΣΟΚ , με το φορτίο του εκδικητικού εμπάργκο και των συλλαλητηρίων των κυβερνήσεων Α. Παπανδρέου, επιμένει να πλειοδοτεί ζητώντας σκληρή στάση αλλά πιο πολιτισμένα αυτή τη φορά, απαιτώντας την οικονομική καθυπόταξη της Μακεδονίας αλλά και των άλλων βαλκανικών χωρών από το ντόπιο κεφάλαιο.
Με λεπτές ισορροπίες κινείται και η εντός και εκτός των καθεστωτικών τειχών αριστερά, προσπαθώντας από τη μια πλευρά να τηρεί αποστάσεις ασφαλείας από το εθνικοπατριωτικό μπλοκ και από την άλλη να μην προκαλέσει τα λανθάνοντα εθνικιστικά αισθήματα του ακροατηρίου της.
Την ώρα που στην Αθήνα παίζεται το παιχνίδι των εντυπώσεων προς τέρψιν των τηλεψηφοφόρων , στα Σκόπια τον τόνο δίνει η σχεδόν δουλική προσήλωση των εκεί κρατούντων στο "δυτικό μεγαλείο" που ανάγει σ κεντρικό στόχο την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. .
Η πρόταση Νίμιτς , η διοχέτευση της οποίας σε εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη προκάλεσε διαξιφισμούς στην Αθήνα, για τα Σκόπια αποκτά ιδιαίτερη σημασία ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στις αρχές Απρίλη στο Βουκουρέστι όπου μεταξύ άλλων θα συζητηθεί και το θέμα της πρόσκλησης ένταξης της Μακεδονίας στην Βορειοανατολική συμμαχία.
Η πρόταση που απηχεί τις θέσεις των ΗΠΑ , δεν προκάλεσε ενθουσιασμό σε καμία από τις ενδιαφερόμενες πλευρές , αφού η Αθήνα εμμένει στο ζήτημα της ονομασίας απαιτώντας να μην παραπέμπει στην εδώ Μακεδονία και μάλιστα την αρχαία , τουλάχιστον όσο αφορά στο πως θα αποκαλείται η χώρα στους διεθνείς οργανισμούς.
Και στα Σκόπια όμως επικρατεί δυσφορία καθώς η πρόταση Νίμιτς θεωρείται ότι ευνοεί τις ελληνικές επιδιώξεις.
Το σίριαλ της ονοματολογίας αναμένεται να παιχτεί για καιρό ακόμη και τουλάχιστον μέχρι και την άνοιξη θα απασχολεί την ντόπια ειδησεογραφία , ωστόσο , η ουσία βρίσκεται αλλού.
Η γειτονική χώρα ονομάζεται Μακεδονία από την εποχή του Τίτο και ακόμη και μετά το όψιμο ελληνικό μένος οι κάτοικοι της αυτοπροσδιορίζονται μακεδόνες.
Το ελληνικό κατεστημένο ανεξαρτήτου αποχρώσεως , ωρύεται περί της ονομασίας παραβλέποντας τις επιχειρήσεις βίαιου εξελληνισμού των μακεδόνων, τον αποκλεισμό των αγωνιστών του δευτέρου αντάρτικου που πεθαίνουν χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στα χωριά τους μόνο και μόνο γιατί δεν είναι καθαροί έλληνες .
Επιλέγω να δημοσιεύσω το συγκεκριμένο κείμενο σήμερα , 16/03/2008 , την ώρα που πολλοί νέοι έχουν συγκεντρωθεί στην θεσσαλονίκη παραγνωρίζοντας την ουσία των πραγμάτων:
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ , ΤΟΥΡΚΙΑ , ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ / Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου